Storytelling Models in Classical Persian Literature (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Iran is considered one of the ancient and civilized countries of the world, with a culture and civilization that has persisted for thousands of years without collapse. Written storytelling is one of the defining features of ancient civilizations, with its origins in Iran dating back approximately three thousand years. This article examines storytelling models in classical Persian literature. The common narrative methods in classical Persian literature can be categorized into five models: the repetitive model, the pearl beads on a plate model, the string of pearls (pearl necklace) model, the cluster of grapes model, and the grand narratives containing smaller stories model. It should be noted that the diversity of these methods is closely linked to the customs, traditions, and tastes of ancient Iranian society. Traces of these storytelling techniques can be observed in classical Persian literature until the twentieth century. However, after this period, influenced by contemporary European literature, these models gradually faded and disappeared from contemporary Persian literature.الگوهای روایت داستان در ادبیات فارسی کلاسیک
ایران از جمله کهن ترین و متمدن ترین کشورهای جهان به شمار می آید؛ سرزمینی با فرهنگی پویا و تمدنی پایدار که هزاران سال بی وقفه استمرار یافته است. داستان نویسی مکتوب یکی از جلوه های شاخص تمدن های باستانی است که پیشینه آن در ایران به حدود سه هزار سال پیش بازمی گردد. این مقاله به بررسی الگوهای روایت در ادبیات کلاسیک فارسی می پردازد. شیوه های روایت در این حوزه را می توان در پنج الگوی کلی دسته بندی کرد: الگوی تکرارشونده، الگوی دانه های مروارید بر بشقاب، الگوی رشته مروارید (گردنبند مروارید)، الگوی خوشه انگور، و الگوی روایت های کلان شامل داستان های فرعی. شایان ذکر است که تنوع این الگوها ارتباط تنگاتنگی با آداب، سنت ها و ذائقه فرهنگی جامعه ایران کهن دارد. ردپای این شیوه های روایت گری را می توان تا قرن بیستم در ادبیات کلاسیک فارسی پی گرفت، اما پس از آن، تحت تأثیر ادبیات مدرن اروپایی، این الگوها به تدریج کم فروغ شده و از صحنه ادبیات معاصر فارسی کنار رفته اند.
تبلیغات
