اهمیت و ضرورت تصحیح مجدد رساله «لطیفه غیبی» نوشته ملا محمد دارابی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اصالت متن مبنای هر نوع نقد و ارزشیابی است و دستیابی یه یک تصحیح معتبر و انتقادی نیازمند جست وجو در نسخ خطی و مقابله آن ها به یکی از روش های علمی در تصحیح متون است. در پژوهش حاضر با معرفی دو نسخه کهن و معتبر کتاب لطیفه غیبی نوشته ملامحمد دارابی، بسیاری از عبارات و کلمات غلط و یا مبهم به شیوه انتقادی بررسی شده است. این کتاب هر چند در سال 1385 تصحیح شده است، اما مبنای کار بر همان چاپ افست سال 1319 شمسی -که در سال 1357 (با خوشنویسی) تجدید چاپ شده است- قرار گرفته است. با توجه به اشکالات عدیده متن در سطوح مختلف (عبارات و کلمات و...) در پژوهش حاضر با توجه به دو نسخه ای که در سال 1234 قمری و 1244 قمری کتابت شده است، بیش از 50 مورد از اغلاط کتاب مورد ارزیابی قرار گرفته و صورت صحیح آن پیشنهاد داده شده است. نتایج نشان می دهد که بسیاری از لغات و عبارات که مربوط به استدلالات نویسنده است به دلیل کتابت نادرست آن و یا غلط خوانی کاتب مغشوش و مبهم است. از میان نسخ، نسخ مقدم که در تاریخ 1234 قمری نگاشته شده است، صحیح تر از دیگر نسخ است. این نسخه به ویژه در عبارات عربی و اعراب گذاری کلمات (فارسی و عربی)، دقت کافی به عمل آورده است.The importance of re-correcting the treatise "Latifeye geybi" written by Mullah Mohammad Darabi
The originality of the text is the basis of any kind of critique and evaluation, and achieving a valid and critical correction requires searching the manuscripts and contrasting them with one of the scientific methods in correcting the texts. In the present study, by introducing two ancient and authentic versions of the book Latifeye Geybi written by Mullah Mohammad Darabi, we have examined many wrong or ambiguous words and phrases in a critical way. Although this book was corrected in 1385, but the basis of the work is based on the same offset printing of 1319 AD which was reprinted in 1357 (with calligraphy). Due to the many problems of the text at different levels of phrases and words, etc., in the present study, according to the two versions that were published in 1234 AH. And 1244 AH. It has been written, we have evaluated more than 50 mistakes of the book and we have shown its correct form. The results show that lexical errors are more common than other cases due to the scribe's inaccuracy in writing or misreading. In addition, many of the statements related to the author's arguments are confused and ambiguous due to their incorrect spelling or misreading of the scribe. Among the manuscripts, the first manuscript, which was written in 1234, is more correct than the other manuscripts.
تبلیغات
