بررسی معنای انتساب «احد» به خداوند در قرآن با نگاهی به آرای علامه طباطبایی، ملاصدرا و ابن سینا (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
«احد» از الفاظی است که در قرآن به خداوند متعال نسبت داده شده و از ویژگی ها و صفات ذات حق تعالی قرار گرفته است. بررسی معنای «احد» که آیا در استعمال قرآنی به معنای وجودی است که هیچ کثرتی در ذات او نیست و بسیط است یا اینکه مراد از آن، وجودی است که مثل و شریکی ندارد یا اینکه امری فراتر از این دو معنا مقصود از آن است، موضوعی است که در این نوشتار بدان خواهیم پرداخت و معنایی فراتر از هر یک از دو معنای فوق را در دلالت استعمالی «احد» و همچنین به لحاظ ملازمات عقلی، برای «احد» اثبات می کنیم. همچنین در ادامه آرای برخی از حکیمانی که در این موضوع اظهار نظر کرده اند، همچون ابن سینا، ملاصدرا و علامه طباطبایی را بررسی خواهیم کرد. روش ما در این مقاله تتبع و پژوهش کتابخانه ای به همراه تحلیل لغوی و عقلی یافته های پژوهش است.A Study of the Meaning of Divine Attribute "Ahad" in the Quran with a Look at the Opinions of Allama Tabataba'i, Mulla Sadra, and Ibn Sina
The Quranic word Ahad is known as a word signifying an essential Divine Attribute. Investigating the meaning of "Ahad" whether in Quranic usage it means a simple entity lacking any essential plurality, any equal or partner, or a being beyond these two states is a topic that we will address in this article and prove a meaning beyond each of the two above meanings in the usage connotation of "Ahad" and also in terms of rational implications for It. We will also continue to examine the opinions of some of such sages as Ibn Sina, Mulla Sadra, and Allama Tabataba'I in the field. Our method in this article is library-based along with lexical and rational analysis of the research findings.