توجیه این همانی شخصی با معیار روانی؛ چالش های فلسفی و لوازم الهیاتی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
یکی از بحث های مهم در فلسفه ذهن، مسئله «این همانی شخصی» است؛ به این معنا که افراد علی رغم وقوع تغییرات کمی و کیفی، همچنان از وحدت عددی برخوردارند. هر فردی به صورت شهودی و قطعی، این همانی شخصی خود را درک می کند؛ اما ارائه تبیین عقلی از «معیار» این همانی مذکور، مسئله ای پیچیده و محل اختلاف نظرهای فراوان است. بیشتر فیلسوفان ذهن با انکار روح مجرد انسانی و ناکافی دانستن استمرار بدنی، «استمرار روانی» را معیار این همانی شخصی دانسته اند. این مقاله با هدف تبیین و ارزیابی معیار روانی، با استفاده از روش تحلیلی و انتقادی، پس از تبیین تقریرهای مختلف معیار روانی، از منظر فلسفی به ناسازگاری های درونی این نظریه مانند «مسئله انشعاب ذهنی» و «ناکارآمدی استمرار در توجیه این همانی عینی» می پردازد و در مرحله بعد به برخی لوازم الهیاتی معیار روانی اشاره می کند و نشان می دهد این نظریه با برخی آموزهای قطعی دین مانند معاد و مسئله ثواب و جزا سر ناسازگاری دارد و منطقاً به مخالفت با آنها می انجامد.Justifying Personal Identification with Mental Criteria; Philosophical Challenges and Theological Consequences
One of the important debates in the philosophy of mind is the issue of "personal identity"; that is, people still have numerical unity despite their quantitative and qualitative changes. Every person intuitively and definitively understands his personal identity, but providing a rational explanation of the "criterion" of said identity is a complex issue exposed many disagreements. Most of the philosophers of the mind have considered "mental continuity" as the criterion of personal identity by denying the single human soul and considering physical continuity insufficient. This article aims to explain and evaluate the mental criterion, using the analytical and critical method, after explaining the different interpretations of the criterion, from a philosophical point of view, to the internal inconsistencies of this theory, such as "the problem of mental branching" and "the ineffectiveness of continuity in justifying the claim" and then points to some theological consequences of the mental criterion and shows that this theory is not compatible with some definitive teachings of religion such as resurrection and the issue of reward and punishment and logically leads to opposing them.
تبلیغات
