The Relationship between Neuroticism and Psychological Distress in the Covid-19 Pandemic: The Mediating Role of Perceived Stress and Loneliness (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Introduction: Whenever there is an outbreak of infectious diseases, psychosocial impact has been observed on individual and social levels globally. The psychological and social effects of the COVID-19 epidemic are potential and widespread, which affect people's mental health in the long term. The present study aimed to investigate the role of neuroticism in predicting psychological distress through perceived stress and loneliness in covid-19.Method: This research was carried out in the form of correlation and structural equations. The statistical population of the research was all the students of Azarbaijan Shahid Madani University, 300 of whom were selected through convenience sampling, and the neuroticism scale was from the short form of the Neo questionnaire, the Cohen et al.'s perceived stress questionnaire, the Kessler psychological distress questionnaire, and the loneliness scale. Social Emotional Assessment for Adults (SELSA-S) was administered to them. Then the obtained data were analyzed using Spss26 and Amos22 software.Results: The results showed that neuroticism is related to psychological distress through loneliness and perceived stress. Also, there is a positive and significant relationship between the components of loneliness, perceived stress, and neuroticism with stress, anxiety, and depression.Conclusion: Therefore, considering the increasing spread of psychological distress, it is necessary to reduce people's psychological distress by teaching self-care skills and stress management.نقش روان رنجورخویی در پیش بینی پریشانی روانشناختی با واسطه استرس ادراک شده و احساس تنهایی در پاندمی کرونا
هدف:هر زمان طغیان بیماری های عفونی وجود داشت؛ تأثیر روانی اجتماعی بر سطوح فردی و اجتماعی و همچنین در سطح جهانی مشاهده شده است. اثرات روانی و اجتماعی همه گیری کووید 19بالقوه و فراگیر است که در طولانی مدت بر سلامت روان افراد تاثیر می گذارد. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش روانرنجوری در پیش بینی پریشانی روانشناختی به واسطه ی استرس ادراک شده و احساس تنهایی در کووید-19 بود. این پژوهش در قالب طرح همبستگی و معادلات ساختاری انجام شد. روش: این پژوهش در قالب طرح همبستگی و معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه اراک و شهیدمدنی آذربایجان بود که 300 نفر از آن ها به شیوه نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و مقیاس روانرنجوری از فرم کوتاه پرسشنامه نئو، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران، پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر، و مقیاس احساس تنهایی اجتماعی عاطفی برای بزرگسالان (SELSA-S) در مورد آنها اجرا گردید. سپس داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار Spss26 و Amos22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتنتایج: نتایج نشان داد که روانرنجوری از طریق احساس تنهایی و استرس ادراک شده با پریشانی روانشناختیرابطه دارد. همچنین بین مولفه های احساس تنهایی، استرس ادراک شده و روان رنجوری با استرس، اضطراب و افسردگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.نتیجه گیری: . با توجه به گسترش روز افزون پریشانی روانشناختی، لازم است با آموزش مهارت های خودمراقبتی و مدیریت استرس، پریشانی روانشناختی افراد را کاهش داد.
تبلیغات
